Gustel Nussbaum
Gustel Nussbaum kwam als achttienjarig joods meisje in november 1943 in het gezin Thomassen aan de Luifelstraat. Ze verbleef er als onderduikster maar voelde zich opgenomen in het gezin. Vanaf november 1944 moest ze met vele anderen regelmatig schuilen in de kleine kelder van Bergstraat 9. In de laatste twee weken van februari 1945 leefde ze daar met vier anderen in een gegraven hol onder de binnenplaats tot aan de bevrijding van Roermond op 1 maart 1945. Ze heeft al haar ervaringen in haar boek Reise mit zwei Koffern beschreven. Zij schrijft daarin met grote bewondering over 'moeder' Maria Josephina en haar toewijding, zowel aan haar eigen kinderen als aan allen die ze tijdens de oorlogsjaren ondersteunde.
Na de oorlog emigreerde Gustel naar Israël, werd mevrouw Moses en stelde onder meer een historie op over haar neef de schilder Felix Nussbaum. Ze woonde in de buurt van Tel Aviv. Daar werd ze in 2017 geïnterviewd door leerlingen van het Max Windmüller College uit Emden (D), haar geboorteplaats. Bijgaand filmpje is daar van gemaakt:
https://max-emden.de/wordpress/trauer-um-auguste-moses-nussbaum/
Gustel overleed op 7 oktober 2021.
"Wat jullie gebeurt zal mij ook gebeuren, dat kan me niets schelen." Met die woorden sloot Lucie Thomassen zich aan bij het echtpaar Moskowitz, een niet-joodse onderduiker en bij Gustel en ging ook in het hol. Daarover maakten ze samen het gedicht Vijf mensen.
Het gedicht Vijf Mensen, geschreven door Lucie en Gustel.
De pagina's uit Gustels boek over haar verblijf in Roermond.
Gustel met de dochters Lidy en Marjan van Harrie en Annie Thomassen.
Op de puinhopen van de Luifelstraat. Op de tweede rij staat, in het midden, Gustel (met schort). Vóór haar op de eerste rij zit Lucie Thomassen. Vooraan rechts Annie met oudste dochter. Na de bevrijding in 1945.
Beschrijving van het boek op de website van de uitgever.
Geheel links in zwart gekleed: Gustel Nussbaum. Rechts vooraan op de grond Annie en Harrie Thomassen met hun twee dochters. Na de bevrijding in 1945.